Dividi solidaĵon per akra ilo:
tranĉanta kiel razilo;
tranĉi drapon;
(figure)
tranĉi rekte en la karnon
(uzi efikan, sed malmildan rimedon)[1];
ambaŭtranĉa glavoZ;
ĉiu tajloro havas sian tranĉmanieron
[2].
falĉi,
haki,
rompi,
sekci,
tondi
2.
(figure)
Traiĝi:
krioj tranĉis aeron, la noktan silenton;
la popolo, kies landon tratranĉas riverojZ;
la herbejon distranĉis riveretoB.
3.
(figure)
Akre kaj dolore frapi la sentumojn:
tia muziko tranĉas la orelonZ;
la lumo tranĉis al ni la okulojnZ;
vi distranĉas mian koronZ;
tranĉa malvarmoZ,
fajfo;
ni sentis la akran tranĉadon de l' frosto;
tranĉanta koloroB.
tranĉo
1.
Ago tranĉi; rezulto de tiu ago:
la ĥirurgiistoj faris tranĉojn en la karno por trovi la
plumbonB.
Diversforma ilo por tranĉi:
la tranĉilo tranĉas bone, ĉar ĝi estas akra
[3].
*altranĉi
(tr)
Doni ĝustan formon per tranĉado:
altranĉi drapon por vesto;
vestojn, supervestojn kaj eĉ iom pli elegantan tolaĵon mi
altranĉi ne povus
[4].
ĉirkaŭtranĉi
(tr)
Tranĉi ĉe la ĉirkaŭo, por
doni ĝustan formon:
la salika branĉo tie ekstere fariĝis belega
arbo, libera kaj ne ĉirkaŭtranĉita ĝi
tie staris
[5].
detranĉi, fortranĉi
(tr)
1.
Apartigi, forigi tranĉante:
dek fojojn mezuru, unu fojon detranĉu
[6];
en formo de detranĉita (senpinta) piramidoB.
2.
(figure)
Apartigi, forigi:
la armeo estas fortranĉita de la ĉefurboB;
pro manko de komunikiloj tiu vasta regiono estas fortranĉita
for
de la mondvivo.
3.
(fakula ĵargono)(p.p. angulo rilate al
kurbo aŭ
surfaco)
Diri, ke ebena angulo detranĉas
arkon sur cirklo, signifas, ke la
randoj de tiu arko estas intersekcopunktoj de la cirklo kun la
lateroj de la angulo; diri, ke solida angulo detranĉas surfacon
sur sfero, signifas, ke tiu surfaco estas intersekco de la sfero
kun
la solida angulo:
centra angulo estas duoblo de
cirkonferenca angulo, kiu
detranĉas la saman arkon.
eltranĉi
(tr)
Doni formon al io, fortranĉante de ĝi pecetojn:
en la balkono estis eltranĉita karikatura vizaĝo
[7].
tajli
poŝtranĉilo
Malgranda tranĉilo kun faldebla klingo.
dedekinda tranĉo
(en la aro de racionaloj)
Tia duopo (A,B) el subaroj de la aro de
racionaloj, ke:
(1) ĉiu elemento de A estas strikte malpli
granda ol ajna elemento de B;
(2) por ĉiu pozitiva racionalo ε ekzistas
tiaj x∈A kaj
y∈B, ke
0 < y-x < ε:
neracionalo estas difinebla per (dedekinda)tranĉo
farata en racionaloj
[8].
Dedekindo.