tradukoj: be ca de en fr hu nl pl pt ru tr

^*vast/a [1]

^*vasta

1.

Havanta grandajn dimensiojn, grandspaca: vastaj kaj herboriĉaj kampoj [2]; iru en la vastan mondon, vi sendube trovos sukceson [3]; vasta ĉambro [4]; laŭvole laĉi la ŝuojn pli vaste aŭ pli malvaste.

2.

(figure) Havanta grandan amplekson: vasta programo; vastaj konoj; poste jam ŝi alpaŝis al vasta klarigo de sia amo [5].

3.

Prononcata kun lango pli malalta kaj resonujo pli vasta, ol alia sono, kun kiu oni komparas: vokaloj estas sonoj pli vastaj ol konsonantoj; en fermitaj silaboj la Esperantajn vokalojn oni ordinare prononcas vastaj fermita

vastega

Tre ampleksa, tre etendita: baldaŭ jam mankis libera loko sur la vastega placo [6].

^*vastigi

1.

Fari ion vasta: duonhela kvieta lumo sin vastigis tra la tuta ĉambro [7]; la plej multe vastigita lingvo estas la Mandarina, kiu ... estas parolata en dek kvar aŭ dek kvin el la dek naŭ provincoj [8].

2.

(arkaismo) propagandi

vastiĝi

Okupi pli grandan spacon en ĉiuj direktoj: malproksime en la fono, kie la riverbuŝo vastiĝas almare [9].

vastigaĵo

1.

Io vastigita.

2.

[10] (de bildigo f laŭ superaro A de ĝia fonto-aro) Tia bildigo g de A al la celo-aro de f, ke g(x) = f(x) por ĉiu elemento x de la fonto-aro de f: trovu kontinuan vastigaĵon de funkcio sinx/√x ĉe 0 (laŭ superaro de ĝia fonto-aro, kiu inkluzivu punkton 0, kie la funkcio ne estas difinita pro la divido per 0).
Rim.: Por ĉi tiu senco troveblas „plivastigo“ en [11]. Vd rimarkon sub malvastigaĵo.

disvastigi

1.

Igi dise vasta: cigno, kiu disvastigas la flugilojn [12]; disvastigi varmon, lumon; disvastigi malpacon^Z. disetendi, elradii, elsendi

2.

Ĉien diskonigi: tre disvastigita opinio; ili disvastigis lian famon en tiu tuta regiono [13]; la plej grava celo de nia gazeto estas ĉiam zorgi pri la disvastigado de nia lingvo^Z; disvastiĝis lia influo. disfamigi, distrumpeti, etendi, propagandi, semi

disvastiĝi

Okupi pli kaj pli grandan spacon, atingi pli kaj pli da lokoj, da homoj...: lia famo disvastiĝis en la tuta Sirio [14].

^*malvasta

1.

Havanta malgrandajn dimensiojn; malgrandspaca: en la malvasta kajuto brulas lumo [15]; (figure) butonumi iun malvaste (severe trakti) [16]; malvaste loĝata familio. strikta

2.

Havanta malgrandan amplekson: malvasta spirito^B; ili vivis en malvasta komuneco^Z; tiom neniu estas malvastigata en siaj rajtoj^Z.

3.

Prononcata kun lango pli alta kaj resonujo pli malvasta, ol alia sono, kun kiu oni komparas.

malvastigaĵo

1.

Io malvastigita.

2.

[17] (de bildigo f laŭ subaro A de ĝia fonto-aro) Tia bildigo g de A al la celo-aro de f, ke g(x) = f(x) por ĉiu x∈A: la entjera adicio estas malvastigaĵo de la reela laŭ la aro de entjeroj. subbildigo.
Rim.: Por ĉi tiu senco troveblas „malplivastigo“ en [18]. La elemento „pli“ ne aspektas tre utila, sed estas ĝuste, ke ankaŭ la sufikso „-aĵ“ en nia termino, kiu teorie povus servi por distingi la agon disde ĝia rezulto, en praktiko estas balasta.

plivastiĝi

Iĝi pli ampleksa, pli etendiĝi: la nigraj okuloj plivastiĝis [19]. ŝveli, pufiĝi.