[
|
|
]
Lista de provérbios
[ 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 ]- Brava batalanto kontraŭ plado bolanta.
- Brava homo en sia domo.
- Bravulo kontraŭ muŝo, sed muŝo kontraŭ bravulo.
- Brogita eĉ sur akvon blovas.
- Bruligi al si la lipharojn.
- Bruo potenca, nula esenco.
- Buĉas la lupo, oni ankaŭ ĝin buĉos.
- Butonumi iun malvaste.
- Celi anseron, trafi aeron.
- Celis paseron, trafis anseron.
- Cent jarojn silentis kaj subite sin prezentis.
- Certaĵo kaj leĝo kiel amen en preĝo.
- Certaĵo kaj leĝo, kiel amen en preĝo.
- Certe, kiel duoble du kvar.
- Cindrulino.
- Ĉasaĵo ĉasanton ne atendas.
- Ĉe botisto la ŝuo estas ĉiam kun truo.
- Ĉe l' freŝa faro.
- Ĉe la tagiĝo.
- Ĉe mastro ŝtelisto la servantoj ne ŝtelas.
- Ĉe plej granda fido memoru pri perfido.
- Ĉe stomako malsata ne kapricas palato.
- Ĉe tablo malplena babilo ne fluas.
- Ĉe tro ĝentila ekstero mankas sincero.
- Ĉe vesto velura suferas stomako.
- Ĉe vulpoj ĉiam naskiĝas nur vulpoj.
- Ĉerpi akvon per kribrilo.
- Ĉesis esti vino, sed vinagro ne fariĝis.
- Ĉia dono estas bono.
- Ĉie estas varme, sed hejme plej ĉarme.
- Ĉio dependas de "se" kaj "kiam".
- Ĉio estas por li kiel polvero sur la tero.
- Ĉio havas finon.
- Ĉio havas sian "sed" kaj "se."
- Ĉio sia estas plej ĉarma.
- Ĉio supermezura estas terura.
- Ĉio taŭgas, kio venas.
- Ĉio transmara estas ĉarma kaj kara.
- Ĉion novan oni ŝatas, malnovan oni forbatas.
- Ĉion rigardi tra sia persona vitro.
- Ĉirkaŭ sanktuloj diabloj vagas.
- Ĉirkaŭflatadi kaj ĉirkaŭflirtadi iun.
- Ĉiu "li" havas sian "ŝi".
- Ĉiu "tial" havas sian "kial."
- Ĉiu abomenaĵo trovas sian adoranton.
- Ĉiu angulo kun sia sanktulo.
- Ĉiu barono havas sian kapricon.
- Ĉiu besto zorgas pri sia nesto.
- Ĉiu eraro estas kulpo.
- Ĉiu estis junulo, ĉiu estis pekulo.
- Ĉiu familio havas sian kriplulon.
- Ĉiu havas sian guston.
- Ĉiu havas sian kaŝitan mizeron.
- Ĉiu havas sian propran guston.
- Ĉiu havas sian ŝarĝon.
- Ĉiu havas sian vermon.
- Ĉiu iras, kiel saĝ' al li diras.
- Ĉiu klopodu nur en sia metio, tiam al la urbo mankos nenio.
- Ĉiu komenco estas malfacila.
- Ĉiu kreas sian forton, ĉiu forĝas sian sorton.
- Ĉiu manĝas, kiel li aranĝas.
- Ĉiu mano al si altiras.
- Ĉiu medalo du flankojn posedas.
- Ĉiu mezuras aliajn laŭ sia mezurilo.
- Ĉiu morgaŭ havas sian zorgon.
- Ĉiu persono kun sia bezono.
- Ĉiu por si mem estas la plej kara.
- Ĉiu por si, por ĉiuj Di'.
- Ĉiu por si -- por ĉiuj Di'.
- Ĉiu propran saĝon posedas.
- Ĉiu provas, kion li povas.
- Ĉiu sezono kun sia bono.
- Ĉiu sin direktas, kiel la kap' al li diktas.
- Ĉiu sin gvidas, kiel li vidas.
- Ĉiu tajloro havas sian tranĉmanieron.
- Ĉiu vivas laŭ sia prudento kaj sento.
- Ĉiu vulpo sian voston laŭdas.
- Ĉiuj enterigitoj estas plenaj de meritoj.
- Ĉiuj milionoj konsistas el milonoj.
- Ĉiun demandu, sed mem al vi komandu.
- Danci antaŭ iu sur piedoj kaj manoj.
- Danci kiel kato ĉirkaŭ poto.
- Danci laŭ ies fajfilo.
- Dancu diabloj, sed ne en mia arbaro.
- Dando el reĝa hundejo.
- Danĝera estas bovo antaŭe, ĉevalo malantaŭe, kaj malsaĝulo de ĉiuj flankoj.
- Danĝero sieĝas, al Dio ni preĝas -- danĝero ĉesas, ni Dion forgesas.
- Danĝero sieĝas, al Dio ni preĝas; danĝero ĉesas, ni Dion forgesas.
- De atendo kaj espero pereis multaj sur la tero.
- De bona vorto lango ne doloras.
- De edziĝo tro malfrua orfoj naskiĝas.
- De elekto tro multa plej malbona rezulto.
- De fremda dento ni doloron ne sentas.
- De fremda groŝo ŝiriĝas la poŝo.
- De guto post guto disfalas granito.
- De kantado senpaga doloras la gorĝo.
- De kiu la kulpo, por tiu la puno.
- De l' koro spegulo estas la okulo.
- De la buŝo ĝis la manoj estas granda interspaco.
- De la manoj ĝis lipoj la sup' elverŝiĝis.
- De la volo la ordono pli efikas ol bastono.
- De legado sen atento ne riĉiĝas la prudento.
- De lia vivo aranĝo estas trinko kaj manĝo.
- De majesta ĝis ridinda estas nur unu paŝo.
- De malbona ŝafo estas bona eĉ tufo.
- De malgranda kandelo forbrulis granda kastelo.
- De malriĉula manĝo ni guston ne scias.
- De manĝo malriĉula ni guston ne scias.
- De nehavanto eĉ reĝo nenion ricevos.
- De parolo ĝis faro estas tre malproksime.
- De peko kaj mizero estas plena la tero.
- De plendo kaj ploro ne foriĝas doloro.
- De pli da suko ne malboniĝas la kuko.
- De rigardo tro alta malsaniĝas okulo.
- De sama koloro, de sama valoro.
- De semo putra venas frukto ne nutra.
- De senpripensa rekomendo venas ploro kaj plendo.
- De superfluo malboniĝas la ĝuo.
- De ŝafo senlana eĉ lanero taŭgas.
- De tro da pano venas malsano.
- De tro multa scio krevas la kranio.
- De unu bovo oni du felojn ne deŝiras.
- De unu bovo oni du felojn ne ŝiras.
- De vorto ĝentila ne doloras la lango.
- De zorgoj, ne de jaroj, blankiĝas la haroj.
- Dek fojojn mezuru, unu fojon detranĉu.
- Deko da pekoj, unu la puno.
- Deko da pekoj -- unu la puno.
- Demando ne kostas, demando ne devigas.
- Demeti de si la antikvan Adamon.
- Dentoj mordas la langon, tamen ambaŭ sin amas.
- Depost tempo nememorebla.
- Detruita ĝis la fundo de l' fundamento.
- Deziri al iu amason da mono kaj titolon de barono.
- Deziri al iu ĉion bonan.
- Deziro kaj inklino ordonon ne obeas.
- Deziro tre granda, sed mankas la forto.
- Deziru sincere, vi atingos libere.
- Deziru, ne deziru -- ordon' estas, iru!
- Diablo ne ĉiam unu pordon sieĝas.
- Diablo ŝercon ne komprenas, vokite li venas.
- Difekton de naturo ne kovros veluro.
- Dio al vi donis, por ke vi povu doni.
- Dio batas, Dio kompatas.
- Dio donis buŝon, Dio donos manĝon.
- Dio donis infanon, Dio donos por ĝi panon.
- Dio donis kaj benis, sed diablo forprenis.
- Dio donis oficon, Dio donas kapablon.
- Dio donis oficon, Dio donas prudenton.
- Dio donis tagon, Dio donos manĝon.
- Dio donis, Dio prenis.
- Dio ĝuste faras, neniam eraras.
- Dio kompatu!
- Dio longe paciencas, sed severe rekompencas.
- Dio manĝon donacis, sed la dentoj agacas.
- Dio ne perfidas, se homo lin fidas.
- Dio ne ricevis, diablo forlevis.
- Dio orfojn ne forgesas.
- Dio punas laŭ la fortoj.
- Dio puni deziras, li la saĝon fortiras.
- Dio scias bone pri niaj bezonoj.
- Dion fidu, sed senfare ne sidu.
- Dion kolerigis, homojn ridigis.
- Dion laŭdu kaj diablon aplaŭdu.
- Diri al iu nudan veron.
- Diri la puran veron.
- Diris kaj foriris.
- Dirite, farite.
- Diron oni neas, skribo ne pereas.
- Disputo kredigas, sed ne certigas.
- Disputoj kondukas al malpaco.
- Disputu komence -- vi ne malpacos en fino.
- Disputu pri ĉio, sed sen garantio.
- Dolĉe ŝmiri al iu la lipojn.
- Donacetoj subtenas amikecon.
- Donaco nesincera estas donaco infera.
- Donacon reprenu kaj mian vivon ne venenu.
- Donado de almozoj neniam malriĉigas.
- Doni al iu la baton de morto.
- Doni la finofaran baton.
- Doni la tonon.
- Doni lecionon de moroj.
- Doni ovon, por ricevi bovon.
- Donu al krudulo plezuron, li ne scios mezuron.
- Donu fingron al avidulo, li tutan manon postulas.
- Dorloti serpenton sur sia brusto.
- Dormus leporo, se ĝi ĉason ne timus.
- Doto koron ne varmigas.
- Draŝi fojnon.
- Drinku tutajn tagojn, sed kontrolu viajn agojn.
- Dronanto domon proponas, savito eĉ brikon ne donas.
- Dronanto eĉ herbeton kaptas avide.
- Droni en detaloj.
- Du botoj faras paron.
- Du kontraŭ unu prezentas armeon.
- Du manoj faras ĉion, sed unu nenion.
- Du militas -- tria profitas.
- Du mortojn vi ne havos, de unu vi vin ne savos.
- Du sinjoroj en unu bieno, du mastrinoj ĉe unu kameno -- neniam vivas sen reciproka malbeno.
- Dubo gardas kontraŭ risko.
[ 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 ]