tradukoj:
be cs de en es fr nl pt ru
*konsent/i
*konsenti
- 1.
-
(x)
Samopinii pri vereco, praveco aŭ taŭgeco de io;
havi komunan manieron senti aŭ pensi pri io:
konsenti ionZ,
pri io;
ĉiuj homoj konsentas, ke du kaj du estas kvar;
de ĉiuj konsentita veraĵo;
mi prenas kiel konsentite, ke la spaco estas senfina;
mi konsentas, ke vi estas pravaZ;
ili konsentiĝis inter si ke ...uZ
akordi 1,
aprobi.
- 2.
-
(x)
Malrifuzi fari ion:
vane vi tentos, mi ne konsentosZ;
li konsentis loĝi ĉe tiu homoZ,
sin submeti al kuracadoB;
ĉar ni zorgas pri la feliĉo de nia infano, ni konsentas doni
ŝin al
viB;
mi konsentus tian pagon, se oni akceptus min kune kun mia
filinetoZ;
ŝi senpripense konsentis la perfidan peton;
„tiel estu“, konsentis li fine;
li ne konsentas tro suferi pro siaj ideoj
obei,
cedi.
- 3.
-
(tr)
Akcepti doni, volonte doni:
konsenti donacon, petonZ,
favoronZ
al iu;
konsenti prunton, krediton
cedi,
jesi.
konsento
- 1.
-
Akordo inter pluraj personoj aŭ aĵoj pri io:
veraĵo akceptita de la universala konsento;
tiuj ĉi horloĝoj iras en preciza konsentoZ
paco.
- 2.
-
Volonta jeso pri deziro aŭ opinio de iu:
silento estas konsento[1];
kontrakto supozas la konsenton de la du partioj;
doni sian konsenton al edziĝo.
- 3.
-
Volonta malrifuzo:
la konsento pri tiu privilegio estas tute provizora.
konsenta
-
Karakterizata per konsento:
eĉ ses homoj ne havas hodiaŭ konsentan opinion pri tio;
la nekonsentaj homaj preĝojZ;
konsente gesti
(montri per gesto, ke oni konsentas).
konsentebla
-
Karakterizas ion, kion oni povas facile kaj racie konsenti:
tiu konkludo estas la sola konsentebla.
antaŭkonsenti
-
Akcepti estontan sintenon, akordiĝi pri venonta afero:
antaŭkonsentita dato
[2].
plani
forkonsenti
(tr)
-
Rezigni.
interkonsenti
- 1.
-
(ntr)
Esti en akordo; akorde agi:
perfide, sekrete interkonsentiZ.
- 2.
-
(x)
Aranĝi kontrakton kun iu pri difinita punkto; interakcepti:
ili interkonsentis la prezon, pri la prezo;
interkonsentita signo
kondiĉa.
interkonsento
-
Ago interkonsenti, rezulto de tiu ago:
esti en interkonsento kun iuZ;
pli valoras interkonsento ol juĝa dokumento
[3].
malkonsentiZ
- 1.
-
(ntr)
Havi diferencajn, kontraŭajn opiniojn aŭ dezirojn:
okazas ofte ke fratoj malkonsentas inter si;
internacia malkonsento
diskuto,
konflikto.
- 2.
-
(x)
Malakcepti, rifuzi proponon aŭ peton:
li malkonsentis, ke oni lin esploru;
ni esperas, ke ili ne malkonsentos, se mi hodiaŭ sciigos
publike,
ke...Z;
malkonsenti kun iu pri io
malpaci,
kvereli,
ĉikani,
procesi,
protesti,
batali.
Rim.:
Akordi esprimas naturan kutiman komunecon de opinioj;
konsenti signifas saman komunecon, sed pri speciala
punkto, kaj
akirita nur post hezito aŭ diskutado.
tradukoj
anglaj
~i 1.:
admit (that), agree (with), approve (of), concur (with), consent, be in accord (with), be in harmony with, share common opinion with;
~i 2.:
accede to, acquiesce in, comply (fall in) with, permit;
~i 3.:
agree to, consent to;
~o 1.:
accord, approval, assent, concurrence;
~o 2.:
acquiesence, approval;
~o 3.:
acceptance;
~ebla :
admissible, that one can agree with;
inter~i:
come to terms with, come to an understanding with;
mal~i 1.:
disagree, disssent;
mal~i 2.:
deny, refuse.
belorusaj
~i:
пагадзіцца, пагаджацца, згадзіцца, згаджацца;
~o:
згода, угода;
~a:
згодны;
~ebla :
прымальны;
for~i:
адмаўляцца, адмовіцца;
inter~i 1.:
пагадзіцца, дамовіцца, паразумецца;
inter~i 2.:
узгадняць, узгадніць;
mal~i 1.:
не згаджацца, не пагаджацца;
mal~i 2.:
адмаўляць, адмаўляцца, адхіляць, адрынаць, адкідаць.
ĉeĥaj
~i:
souhlasit.
francaj
antaŭ~i:
s'accorder pour.
germanaj
~i 1.:
zustimmen, der gleichen Meinung sein;
~i 2.:
einwilligen, zustimmen;
~i 3.:
bewilligen, gewähren, genehmigen;
~o 1.:
Zustimmung, Konsens;
~o 2.:
Zustimmung, Einwilligung;
~o 3.:
Bewilligung, Gewährung, Genehmigung;
~a:
zustimmend, beipflichtend;
~ebla :
annehmbar;
for~i:
hinnehmen;
inter~i:
übereinstimmen, einer Meinung sein;
mal~i 1.:
nicht übereinstimmen, unterschiedlicher Meinung sein;
mal~i 2.:
ablehnen, zurückweisen.
hispanaj
~i 1.:
estar de acuerdo;
~i 3.:
consentir;
~o:
acuerdo, consentimiento.
nederlandaj
~i 1.:
akkoord gaan;
~i 2.:
toestemmen;
~i 3.:
inwilligen;
~o 1.:
eensgezindheid;
~o 2.:
instemming;
~o 3.:
instemming;
~a:
toestemmend, instemmend;
~ebla:
toelaatbaar, waarmee je kan instemmen;
antaŭ~i:
afspreken;
for~i:
accepteren, voor lief nemen, zich laten welgevallen;
inter~i:
afspreken;
inter~o:
instemming, overeenstemming;
mal~i 1.:
het oneens zijn;
mal~i 2.:
weigeren.
portugalaj
~i:
concordar, consentir, estar de acordo, aceder, admitir, deferir, aquiescer, assentir, anuir, conceder, estar pelos autos.
rusaj
~i:
согласиться, соглашаться;
~o:
согласие;
~a:
согласный;
~ebla:
с которым можно
согласиться;
for~i:
отказаться;
inter~i 1.:
договориться;
inter~i 2.:
согласовать;
mal~i 1.:
быть не согласным, разойтись во мнениях;
mal~i 2.:
отказать.
[^Revo]
[konsen.xml]
[redakti...]
[artikolversio:
1.18 2010/08/16 16:30:18 ]