tradukoj:
bg de en es fr pl pt ru
*disting/i [1]
*distingi
(tr)
- 1.
-
Rimarki diferencon inter objektoj, personoj aŭ ideoj:
distingi ion de ioZ, disde io, el io;
distingi petroselon de cikuto, veron de malvero;
distingi la bluon de la verdo;
oni povas distingi tri periodojn en tiu epoko;
la morto ne distingas (sendiference traktas),
ĉiujn egale atingas[2];
via Dio distingis vin el inter la popoloj
[3].
kontrasti,
malkonfuzi.
- 2.
-
Klare, precize, nete percepti:
regis tia mallumo, ke oni ne multe povis distingi
[4];
li ne povis distingi, ĉu ...as
[5];
oni ne povis distingi la fizionomiojn de la vojaĝantoj
[6];
pro la nebulo ni ne distingis la detalojn de la pejzaĝo;
la blankete-grizaj piramidoj estis distingeblaj kiel
siluetoj
en la klara aero en la flanko de la dezerto
[7];
la skribo ofte aperas tiel pala, tiel nedistingebla,
ke oni
pensas, ke oni havas antaŭ si malplenan folion
[8].
- 3.
-
Distingigi:
la idealeco, kiu lin tiel bele distingasZ.
distingo
- 1.
-
Ago, maniero, fakto distingi:
la distingo de la speciaraj karakteroj [en botaniko]
ravis min [9].
- 2.
-
Io, kio rekompencas ies meriton:
tio estas io nekompareble bela kaj la plej alta distingo,
kiun iam ricevis ia anaso
[10].
distinga
- 1.
-
Distingiga:
plata nazo kaj grasa dorso estis ĝiaj ĝeneralaj
distingaj signoj
[11].
- 2.
-
Distingiĝanta per eminenta socia pozicio;
eleganta kaj sindetenema, kiel konvenas al tiaj personoj:
li estis el distinga deveno: lia patro estis bankiero aŭ
io tia
[12];
kial vi ne fumas pipon, Inspektoro?, tio donas
distingecon
[13].
distingigi
-
Konigi ion aŭ iun kiel diferencan de alia aŭ
eminentan
inter la aliaj:
lia ĉapo distingigis lin inter ĉiuj liaj
kamaradoj
apartigi,
diferencigi,
karakterizi,
kontrastigi,
marki,
signi
distingiĝi
- 1.
-
Sin montri diferenca de aliaj:
inter la mebloj distingiĝis malnova tablo;
lia punca kapuĉo akre distingiĝis
ĉe la profunda nigreco de la harojZ.
- 2.
-
Sin montri diferenca de alia per ia supereco, merito; esti supera,
eminenta:
tiu sistemo distingiĝas per ekstrema simplecoZ;
en la lernejo li distingiĝis per sia talento por
matematiko.
brili,
kontrasti,
elreliefigi.
- 3.
-
Sin montri klare kaj precize:
la ruinoj nete distingiĝas sur la monto.
distingiga
-
Klare, nete diferenciganta; kiu precize karakterizas:
la distingiga eco de bona komedio estas, ke ĝi ridigas.
distingiĝa
- 1.
-
Sin montranta diferenca de ceteraj:
la dua distingiĝa eco de lingvo arta estas ĝia
flekseblecoZ.
- 2.
-
Sin montranta supera, eminenta, bonega.
elstara,
reliefa,
malvulgara.
distinginda
-
Meritanta pro ia supereco, ke oni distingu lin:
vigla societo, distinginda societo lin ĉirkaŭis
[14];
li estas unu el la plej distingindaj pentristoj;
distingindaj servoj, meritoj, kvalitoj.
distingilo
-
Signo, per kiu oni povas distingi:
klareco estas distingilo de bona stilo.
diferencigilo,
eco,
karakterizo,
trajto
distingito,
distingulo,
distingiĝulo,
distingindulo,
-
Malvulgara, eminenta homo:
tio estas la distingitoj el la komunumo,
la estroj de la triboj
[15].
elito,
kremo
tradukoj
anglaj
~i:
distinguish.
bulgaraj
~i:
различавам.
francaj
~i 1.:
distinguer;
~i 2.:
distinguer, percevoir;
~o 1.:
distinction;
~o 2.:
distinction;
~a 2.:
distingué;
~igi :
distinguer, caractériser;
~iĝi 1.:
se distinguer;
~iĝi 2.:
se distinguer, se signaler, s'illustrer;
~iĝi 3.:
se distinguer, apparaître;
~iga :
distinctif;
~iĝa 1.:
distinctif;
~inda:
éminent, distingué;
~ilo:
caractéristique, signe (distinctif).
~eblaj:
distinguable;
ne~ebla:
indistinct;
~eco:
distinction.
germanaj
~i 1.:
unterscheiden;
~i 2.:
unterscheiden, erkennen;
~igi :
auszeichnen;
~iĝi 1.:
sich unterscheiden;
~iĝi 2.:
sich auszeichnen;
~iĝi 3.:
sich abzeichnen;
~inda:
ausgezeichnet;
~ilo:
Merkmal, Unterscheidungsmerkmal.
hispanaj
~i:
distinguir;
~o:
distinciónr.
polaj
~i 1.:
odróżniać, rozróżniać;
~i 2.:
rozgraniczać, rozeznawać się, wyodrębniać;
~o 1.:
odróżnienie, rozróżnienie, rozgraniczenie, rozeznanie, wyodrębnienie;
~o 2.:
odznaczenie, dystynkcja;
~a 1.:
odróżnialny, rozróżnialny, rozgraniczalny, wyodrębnialny, rozpoznawalny;
~a 2.:
dystyngowany, doborowy, wybitny;
~igi :
odznaczać, wyróżniać;
~iĝi 1.:
odznaczać się, wyróżniać się;
~iĝi 2.:
odznaczać się, wyróżniać się, wybijać się;
~iĝi 3.:
odznaczać się, wyróżniać się, odcinać się;
~iga :
odróżnialny, rozróżnialny, rozgraniczalny, wyodrębnialny, rozpoznawalny;
~iĝa 1.:
odróżniający się, odcinający się;
~iĝa 2.:
odznaczający się, wyróżniający się, odcinaćający się;
~ilo:
wyróżnik, odznaczenie, odznaka, znamię (cecha szczególna);
~ito,
,
,
,
:
człowiek dystyngowany, człowiek odznaczony, człowiek wyróżniający
się.
portugalaj
~i:
distinguir.
rusaj
~i 1.:
различать, отличать;
~i 2.:
различать;
~i 3.:
отличать;
~o 1.:
различие, отличие;
~o 2.:
отличие
(награда);
~a 1.:
отличительный;
~a 2.:
видный, выдающийся;
~igi :
отличать;
~iĝi 1.:
отличаться;
~iĝi 2.:
отличаться;
~iĝi 3.:
различаться;
~iga :
отличающий;
~iĝa 1.:
отличающийся;
~iĝa 2.:
отличный;
~inda:
видный, выдающийся;
~ilo:
отличительный
признак, специфический
признак;
~ito,
,
,
,
:
выдающийся
человек.
fontoj
1.
E. Grosjean-Maupin: Plena Vortaro de Esperanto2.
L. L. Zamenhof: C. Rogister ed.: Proverbaro esperanta3.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Levidoj 20:244.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Galoŝoj de
feliĉo5.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Persista stana soldato6.
B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 2, ĉap. 17.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Filino de la marĉa
reĝo8.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Ŝtono de la
saĝuloj9.
Jean-Jacques Rousseau, trad. André Gilles: La revadoj de soleca promenanto, Kvina
promenado10.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Malbela anasido11.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Kora sufero12.
Deck Dorval: Urd Hadda murdita!, p. 513.
Deck Dorval: Urd Hadda murdita!, p. 1414.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Nokta ĉapo de
fraŭlo15.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Nombroj, 16:1
[^Revo]
[distin.xml]
[redakti...]
[artikolversio:
1.19 2010/08/17 16:30:31 ]