tradukoj: cs de en es fr hu it ku nl pl pt ru

^*ĵet/i [1]

^*ĵeti

1.

Rapide formovi de si ion tra la aero en alian lokon: ĵeti akvon sur straton; ĵeti ludkubetojn, sagojn al iu; ĵeti iun en riveron; ĵeti leteron en paperkorbon; ĵeti ŝalon sur siajn ŝultrojn; trafi du celojn per unu ĵeto; la ĵeto (loto) estas farita [2]; (figure) ĵeti la kulpon sur iun^Z.

2.

Rapide direkti parton de sia korpo al iu flanko: ĵeti la brakojn antaŭen; kun la kapo ĵetita posten^B; ĵeti la okulojn sur ion.

3.

Rapide direkti ian agon, efikon al io: ĵeti la rigardon ĉirkaŭen^Z; ĵeti flugan rigardon sur iun^Z; pasante ĵeti vorton al iu^B; la suno ĵetis oblikve siajn radiojn; la montoj ĵetis (etendis) longajn ombrojn sur la ebenaĵon^B; tiu fakto ĵetas plenan lumon sur la aferon; ĵeti ofendon al iu en la vizaĝon^Z; ĵeti kalumniojn^B, miskrediton sur iun.

4.

Rapide estigi ian senton ĉe iu: ĵeti timon en iun, teruron sur la landon...

5.

Malmilde, vivege puŝi: ĵeti iun kontraŭ muro; la ŝipo estis ĵetita de la ventego sur la rokojn; tiu sciigo ĵetis sangon al ŝiaj vangoj; (figure) ĵeti teruran krion^B; ĵeti iun teren; sin ĵeti al la spegulo^B; sin ĵeti vizaĝaltere^Z; sin ĵeti sur iun^Z (por ataki lin); sin ĵeti sur la liton, lacigita; ĵeti sin tien kaj reen en la seĝo^Z; ame sin ĵeti al la kolo^Z, sur la kolon^Z, en la brakojn de iu; ĵeti iun en la ĝojon, en la mizeron^Z; (figure) tiu morto ĵetas nin en funebron; (figure) ĵeti la loĝantaron en grandan timon^B; (figure) febre sin ĵeti al la laboro^B; (figure) sin ĵeti en la diboĉon; (figure) li ĵetis siajn regatojn al la konkero je Hindujo; ĵetfermi pordon^Z..

ĵeto^Z

1.

La ago ĵeti.

2.

[3]bildigo.
Rim.: Tiu formo nature sekvas el la legmaniero „f ĵetas x al y“. Krome ĝi ebligas krei skemisman serion surĵeto, disĵeto, dissurĵeto (por kiuj la naturalismaj sinonimoj estas formitaj per la vortero „-jekcio“). Tamen estas malfacile trovi la celitan sencon de la kunmetaĵoj per nura analizo.

ĵetegi^Z

Fortege ĵeti.

ĵetiĝi

Sin ĵeti, iĝi ĵetita: li ĵetiĝis surgenuen; ondo da sango ĵetiĝis en ŝian kapon^Z; (figure) tio ĵetiĝas en la okulojn, al la okuloj (estas tute evidenta).

ĵetiĝadi

Sin malmilde kaj ripete movi, turni: ĵetiĝadi sur la plankon^Z; li ĵetiĝadis en sia lito pro febro; pasioj, kiuj antaŭe dormis profunde, nun estis vekitaj kaj furioze ĵetiĝadis^Z.

deĵeti

Faligi de si, lasi fali de si.

disĵeti

Ĵeti disen: disĵeti monerojn al buboj; la domoj kuŝas disĵetite en la valo^Z; apartaj disĵetitaj ekzemploj^Z; la disĵetiteco de la laboro^Z kaŭzis prokraston. dissemi.

disĵeto

enjekcio.

disĵeta

enjekcia.

dissurĵeto

bijekcio.

dissurĵeta

bijekcia.

ekĵeti

Subite ĵeti.

elĵeti

Ĵeti eligante: elĵeti kraĉon, fajron; (figure) elĵeti la koleron^Z; (figure) socia elĵetulo^Z (pario); (figure) vi ne devas elĵeti (elspezi malŝpare kaj senutile) tri spesmilojn por la edziniĝa krono de via filino^Z. elsputi, elvomi, elkraĉi, ŝprucigi.

elĵetaĵo, forĵetaĵo, forĵetindaĵo

Senutila senvaloraĵo: pajlo, cindro kaj ĉiaspecaj forĵetaĵoj ^Z; (figure) elĵetaĵo de la homaro^Z balaaĵo, elkraĉaĵo, fajlaĵo, feĉo, malŝatindaĵo, rekremento, rubo, vomaĵo

enĵeto

enjekcio.
Rim.: Koncerne la uzon de prefikso „en“ vd rimarkon sub enjekcio.

enĵeta

enjekcia.

forĵeti

Ĵeti por forigi: forĵeti malpuraĵon, malbonan pomon; forĵeti konsilon^Z, instruon^Z, la malĝojon^Z, la preĝon de iu^Z; (figure) mi forĵetis (rezignis) mian unuan projekton ^Z, (figure) ĉiujn utopiojn^Z.

surĵeto

surjekcio.

surĵeta

surjekcia.

ĵetkubo

Kubo uzata en iuj hazardludoj.

ĵetlanco

Armilo, simila je lanco, kiun oni ĵetas de malproksime.

ŝtonĵetilo

Aparato por ĵeti malproksimen ŝtonetojn. Ne forpelos ĝin sago; Ŝtonoj el ŝtonĵetilo fariĝas pajleroj antaŭ ĝi. [9]; katapulto, snc.2