Movi ion aŭ iun al si kun pli malpli granda peno, ne
ŝanĝante sian
lokon:
tiri ŝnuron;
tiri infanon per la mano;
fiŝo ne iras, sed hoko ĝin tiras
[2];
ektiri la manikon de iuZ;
tiri la harojn al iu;
li tiris la pomon el la mano de la infano;
ne tiru la aferon ĉiu al sia flankoZ;
la loto estas tirita (efektivigita)[3];
ĝi tranĉas la orelon tiel terure, kiel se iu
tirus karbon sur
vitroZ.
pinĉi,
ŝiri,
taŭzi.
2.
Movi ion kun si aŭ post si kun pli malpli granda peno,
irante
antaŭen:
du bovoj tiris la plugilon;
urson al mielo oni ne tiras per orelo
[4];
via kompato fortiriĝis de miZ;
tirĉevalo,
tirrimeno;
falstelo tiris post si longan luman strionZ;
(figure)
kun si la reĝo tiras for la sorton de
ĉiujZ.
treni.
3.
(figure)
Longigi:
tirata voĉoZ,
muĝadoZ,
paŝo;
tirate boji, tirboji;
laŭlarĝe de la herbejo tiriĝis
riveretoZ;
longe tiriĝas (etendiĝas) la muroj;
blua fumo de pulvo tiriĝis kiel nuboj tra inter la
mallumaj
arbojZ.
4.
(figure)
Logi 2:
ĉi tien nin tiras nia koroZ;
l' admir' min tiras al vi, granda homo!
ili vane provis entiri nin en polemikonZ.
5.
(iu)(figure)
Havigi al si ian rezultaton aŭ konsekvencon el io:
tiri el io profitonZ,
utilonZ,
instruon, konkludon
(ĉerpi).
6.
(io)(figure)
Sekvigi, estigi, ricevi rezultaton:
tiu vorto tiras grandan signifon el la kunteksto;
tiu konflikto povas tiri post si gravajn sekvojn.
7.
(fakula ĵargono)(linion)
Desegni ĝin, reale aŭ nur image:
tiri paralelon al la latero de triangulo
[5],
ortanton tra la mezo de streko,
dusekcanton de angulo.
sin tiri
1.
Pene antaŭeniri:
sin tiri sur kruta vojo;
mia krimo al la ĉielo sin tiras per vaporo
malodoraZ.
grimpi,
rampi
2.
(figure)
Direkti sian deziron al; sopiri al:
malklare sin tiri al iu revoZ;
al via edzo vi vin tirosZ.
tiro
Ago de tiu, kiu tiras aŭ rezulto de tiu ago:
eltrinki per unu tiro (gluto)[6];
tiro (streko) de krajono;
nia entrepreno dum longa tempo estis elmetata al senĉesaj
ventoj,
al senĉesa tirado kaj puŝadoZ.
tirilo
Ilo por tiri:
butontirilo,
bottirilo.
altiri
(tr)
1.
Tiri al si:
la altira forto de la suno.
2.
(figure)
Allogi:
altiri la atenton, ĝeneralan intereson;
per pacienco oni altiras al si potenculojnZ;
tia komunehoma celo altiris nin al EsperantoZ.
kapti
detiri
(tr)
1.
Forigi tirante:
ekzistis kutimo en Izrael, pri elaĉetado kaj
ŝanĝado,
por firmigi ĉion: oni detiras sian ŝuon kaj donas
ĝin al sia proksimulo
[7];
Marta ... detiris de la maldika fingro oran ringon
[8];
li havis ĉe tio preskaŭ tian senton, kian havas
la angilo, kiam oni detiras de ĝi la haŭton
[9];
(figure)
mian honoron Li detiris de mi, kaj deprenis la kronon de mia
kapo
[10];
(figure)
mi ne povus diri kiom da eskudoj la grumbla kaj malafabla mieno
de la lakeoj ... detiris de mi
[11].
2.
Malproksimigi tirante:
Kerubjev detiris Margaritan malantaŭen
[12];
li malrapide levis grandan manon ĝis ĝi
preskaŭ
tuŝis la glimantan ilon, tamen tuj detiris ĝin
[13];
li detiris ŝin de la elektra drato
[14].
eltiri
(tr)
Pene eligi ion el io:
eltiri karbon, oron el la tero
(ekstrakti,
produkti);
eltiri larmojn el la okuloj de ĉiuj;
(figure)
eltiri sekreton, konfeson de iu;
(figure)
eĉ tio ĉi ne povis eltiri lin el lia
flegma trankvileco;
(figure)
sukcese sin eltiri el ekzameno.
(elturniĝi)
*kuntiri
(tr)
Kunstreĉi:
kuntiri la muskolojn;
terura grimaco kuntiris liajn trajtojn;
en pozo kuntirita kaj sufere kunpremitaZ.
kuntiro
1.
Ago kuntiri.
2.
[15](inter du metrikaj
spacoj)
Tia bildigo de unu al
alia, ke la rilato de la distanco de la bildoj de du ajnaj punktoj
al
ilia distanco akceptas superan
baron,
strikte malpli grandan ol 1:
la reela bildigo x/2 estas kuntiro.
kuntiriĝi
Malvastiĝi, kunigi siajn partojn:
kuntiriĝi pro malvarmo, sekiĝo, timo;
la onklo subite kuntiriĝis, mallevis la kapon kaj
enpensiĝis
[16].
posttiri
(tr)
Tiri post si:
la hundoj de l' kvartalo same evitis niajn noktpatrolojn,
se ne, ĝis la mateno lame ili posttiris kaserolojn
[17].
treni
retiri
(tr)
Revenigi returne:
la luno estis retirinta sin malantaŭ nigrajn nubojn;
retiri la etenditan manon;
kiam vorto eliris, vi ĝin jam ne retiros
[18];
la malamika armeo, la superakvo retiriĝis;
ŝi rigardis lin silente, retireme.
korktirilo
Ilo, per kiu oni eltiras la korkan
ŝtopilon de botelo.
sangeltiro
Elpreno de ia kvanto da sango el korpo:
ankaŭ estis tuboj kun enspiriloj kiuj utilas
por fari sangeltirojn el la nuko
[19].