tradukoj: be cs de en es fr hu it nl pt ru sv

^*ŝajn/i

^*ŝajni

1.

Ekstere aspekti simile al io alia, tiamaniere, ke povas okazi aŭ efektive okazas interkonfuzo kaj eraro: la fundamento de nia lingvo devas esti absolute netuŝebla, se eĉ ŝajnus al ni, ke tiu aŭ alia punkto estas sendube erara [1]. li ŝajnas homo prudenta kaj honesta^B; mi devas ŝajni indiferenta^Z; ofte vojo ŝajnas ĝusta kaj kondukas al morto^Z; tiaj ideoj ŝajnas al la samtempuloj senenhava fantazio^Z; ĉiu statuo ... ŝajnis kvazaŭ ricevinta vivon [2]; ŝajnis, ke ŝi dormas [3]; tiam ŝajnis al ŝi, kvazaŭ ĉiuj steloj de la ĉielo defalas al ŝi [4]; subite ŝajnis al li, ke iu mano tuŝetis de poste lian kapon^B; la arbaro ŝajnas ploranta pri la printempo^Z; vi ŝajnis pretigita ĉion aŭdi^Z; jen, ŝajnas, ili^Z; la esperantistoj tute ne estas tiaj fantaziistoj, kiaj ili ŝajnas al multaj tiel nomataj „praktikaj homoj“^Z.

2.

Esti opiniata, kredata, supozata, kvankam ne certa: tio ŝajnas al mi tute certa, tro kara; tio ŝajnas al mi danĝera afero^B; nia ĝojo kaj entuziasmo eble ŝajnos al ili naiva kaj infana^Z; tiuj vortoj eble ŝajnis al vi tro fabelaj^Z; terure gajaj ŝajnis al ili iliaj propraj ŝercoj [5]; la nunaj cirkonstancoj ŝajnas favoraj; la morto de la patro ekŝajnis eksterorda^Z; ŝajnas al mi, ke estis inter ili la kronprinco^B; la kreado de taŭga kaj vivipova lingvo ne estas tiel facila afero, kiel al multaj ŝajnas^Z; en la unua momento ŝajnas, ke respondi tiun ĉi demandon ekzistas nenia eblo^Z; ŝajnas al mi, ke vi estas malprava; la maljunulino, ŝajnas, ĝisvivas jam la sepan dekon.

ŝajno

Ekstera aspekto, kiu povas erarigi: ŝajno trompas [6]; tiu ĉambro havis ŝajnon de saloneto; sed en efektiveco ĝi estis komercejo [7]. fari ion por la ŝajno; kontraŭ ĉia ŝajno, tio estis virino. ekstero, fizionomio, masko, vesto

ŝajna

Erariga pro ekstera aspekto, kiu ne konformas al la esenco; prezentanta nur eksteran supraĵan similecon al io alia: ŝajna potenco, kontraŭeco, malŝato; kliniĝado antaŭ ŝajnaj aŭtoritatoj^Z; la ŝajna valoro de miaj tradukoj tiam multe pligrandiĝus^Z. supraĵa

ŝajne

1.

Nur en ŝajna maniero, sed ne laŭ la reala: ŝajne sana; malmultaj el vi konas la historion de la unuaj dek jaroj, kiuj konsistis el senfina, ŝajne tute sensukcesa semado^Z.

2.

Verŝajne, kredeble, videble: ŝajne li bone konis la domon; ni analizu nur la ŝajne plej bonan proponon^Z; la sperto ŝajne (evidente) montris, ke li estas senkapabla; la eraro estas bedaŭrinda, sed ŝajne neniu leganto ĝin rimarkis; tiuj fratoj disiĝis ŝajne por ĉiam en malamikajn grupetojn^Z.
Rim.: Por eviti konfuzon inter ambaŭ sencoj de ŝajne oni uzu prefere verŝajne por la senco 2.
Rim.: Miaopinie ne certas, ke estas la sama senco (Felmano Ulriko).

ŝajnigi

Lude, trompe aŭ alicele alpreni aspekton, kiu erarigas pri la realo, kredigas ion alian ol la fakto: li ŝajnigas sin riĉa, havante nenion^Z; li ŝajnigis sin indiferenta; ŝajnigi koleron^B, indignon^B; ŝi ŝajnigas, ke ŝi ploras^Z; ŝi ŝajnigis, ke ŝi ne aŭdas; li ordonis al ili ŝajnigi forkurintojn^B; li nur ludas, ŝajnigas, t.e. agas kiel aktoro [8]. falsi, simuli ¹afekti, hipokriti, trompi

verŝajna

Aspektanta vera; iom probabla aŭ kredebla: la vero povas foje ne esti verŝajna.

verŝajne

Probable, kiom oni povas juĝi laŭ ekstera aspekto: vi posedas bonstaton, vi verŝajne estas trankvila pri via morgaŭa tago [9]. certe, eble, kredeble, probable, sendube, supozeble