tradukoj: be bg br cs de en es fr he hu it ku nl pl pt ru tr vo

^*voj/o [1]

^*vojo

1.

Spaco trairata por sin movi de unu loko al alia: rekta vojo estas pli mallonga, ol kurba [2]; la vojo de Parizo al Londono; iri per la vojo de la aero (per avio); montri al iu la vojon al; trabori sian vojon en densa arbaro; trovi la bonan vojon; plena konscio pri la irata vojo^Z; (figure) ili jam de longe iris la vojon de ĉio tera (mortis); (figure) interplektiĝas la vojoj de mineralogio kaj geofiziko.

2.

Parto de spaco speciale preparita por veturiloj aŭ piedirantoj: tiu vojo kondukas al la vilaĝo; iri la, sian vojon^Z; diru al mi, kian vojon li iris^Z; publika, pavimita, multe trapasata vojo; mastro en vojo, servantoj en ĝojo [3]; kiu ĉe l' vojo konstruas, tiun ĉiu instruas [4]; (figure) meti trabojn sur la vojo^Z (malhelpi); (figure) malfermi vojon (prezenti novan eblecon). irejo, linio ^2.c

3.

Spaco trairata de moviĝaĵo: vojo de rivero, ŝipo, planedo, obuso, piŝto, hormontrilo, moviĝanta nubo. trajektorio

4.

(figure) Agmaniero, kondutregulo, per kiu oni povas atingi celon: iri sian ĝustan vojon^Z; eniri vojon (komenci); ne iru du vojojn per unu fojo; iri laŭ la vojo de la justo^Z; reveni sur la vojon de la prudento^B; li ne ektimis ekiri la vojon al la pacifismo; trabati al si la vojon^Z; li trovis la vojon al nia koro. destino, konduto, sinteno

5.

(figure) rimedo jen la plej bona vojo por riĉiĝi^B; kie estas volo, tie estas vojo^Z (kiu volas, tiu povas); la ideo de lingvo internacia povas esti realigata per alia vojo^Z; la celo povas esti atingita per du vojoj^Z.

6.

a)

[5] (en topologia spaco E) Kontinua bildigo φ de la reela intervalo [0,1] al E: la punkton φ(0) oni nomas komenca punkto de la vojo, kaj la punkton φ(1) oni nomas ĝia fina punkto. fermita vojo; kunligaĵo, homotopa.

b)

[6] (en orientita grafeo) Tia ĉeno, ke la fina rando de ĉiu termo koincidas kun la komenca de la sekvanta termo. cirkvito.
Rim.: La nocio validas ankaŭ por neorientitaj grafeoj, konvencie identigitaj kun la asociita orientita grafeo. En tiu ĉi kadro vojoj kaj ĉenoj estas ekvivalentaj nocioj. Notu, ke en [7] por „vojo“ aperas rimarko, ke „strekoj kaj nodoj ne ripetiĝas“, kio laŭ ni validu nur por elementaj vojoj. Vd rimarkon sub „ĉeno“.

vojaro, vojreto

Tuto de la vojoj en iu lando.

^*vojeto

Mallarĝa, malĉefa vojo: mallarĝa vojeto kondukas tra tiu ĉi kampo al nia domo [8].

voji

Iri laŭ iu vojo: hundo bojas, homo vojas (spite al fiaj kritikoj, insultoj, iu persistas) [9]. vojiri

ĉirkaŭvojo

Vojo ebliganta ĉirkaŭiri: kiom multe da malgrandaj senkulpaj ĉirkaŭvojoj li faris, por renkontiĝi kun ŝi [10].

devojiĝi

Dekliniĝi de la ĝusta vojo: ni ne devojiĝos sur kampon aŭ en vinberĝardenon [11]; (figure) lia senprudenteco lin devojigos^Z. devii

disvojiĝo

Loko, en kiu unu vojo dividiĝas en du aliajn: Ojdipo haltis ĉe la disvojiĝo^Z.

elvojiri

devojiĝi

envojigi

1.

Ekirigi sur la ĝusta vojo.

2.

(figure) Ekirigi sur la vojo al sukceso iniciati, komenci, prepari

kablovojo

Transportilo konsistanta el (pendanta aŭ sur reloj) veturilo trenita de kablo, uzata normale por suriro de krutaĵoj. telfero, funikularo

fermita vojo

Vojo ^6.a, kies komenca kaj fina punktoj estas egalaj.

^*fervojo

1.

(komune) relvojo tiu ĉi fervojo estas konstruota en la daŭro de du jaroj [13]; la gladilo [...] imagis al si, ke ĝi estas vapormaŝina kaldrono, kiu devas iri sur la fervojon, por tiri vagonojn [14].

2.

Sistemo por transporti pasaĝerojn kaj varojn per veturiloj irantaj sur relvojoj: [estus malsaĝe] sendi ion el Parizo Peterburgon per ĉevaloj, kiam ni havas la eblon fari tion ĉi per fervojo [15].

fervojoj, fervojkompanio

Entrepreno, ŝtata aŭ privata, ekspluatanta tian sistemon: la ĉefa linio de la Danaj fervojoj ligas Kopenhagon kun Korsor [16].

fervoja

Rilata al fervojo, al fervojoj: fervoja societo [17], kompanio (= fervojoj); fervoja stacio [18], fervoja trotuaro (= kajo) [19], fervoja oficisto [20], fervoja laboristo, fervoja bileto [21], fervoja akcidento [22]; mi sidis sur la lokomotivo antaŭ fervoja vagonaro [23]; mi ne havas plu la forton, por elteni fervojan vojaĝon [24]; oni ne povas kulpigi la fervojajn inĝenierojn, se troviĝas personoj, kiuj volas uzi la fervojon por iaj celoj „utopiaj“ [25].

fervojisto

Dungito, laboristo aŭ oficisto en fervojkompanio.

relvojo

Vojo, ekipita per du paralelaj reloj, sur kiuj ruliĝas vagonoj kaj similaj veturiloj: turninte [la turnokrucon] li estis paŝonta sur la relvojon, kiam en lian vizaĝon ŝprucis ruĝa kaj blanka lumo [26].

Silka Vojo

Antikva tra-azia vojreto, kiu ligis plej oriente Ĉinujon kaj plej Okcidente Mediteraneon, per kiu portiĝis diversaj komercaĵoj, interalie ĉina silko: tiutempe la ĉefa eksportaĵo de Ĉinio estis silkaĵoj. Pro tio la eŭropanoj nomis tiun vojon Silka Vojo [27].

ŝparvojo

Vojo pli mallonga ol al la normala vojo, ŝparanta iradon: li estis kurinta tra ŝpar-vojo, por ŝin atendi en la interkonsentita loko [28].

travoji

Iradi sur vojoj de iu spaco: kiu travojas tra la arbaro dum la nokto ne vidas ĝin [29].