tradukoj: be cs de en es fr hu nl pl ru

^*sent/i [1]

^*senti

1.

Ricevi per iu el la kvin tiucelaj organoj impreson, kiu sciigas nin pri la ekzisto kaj la ecoj de la eksteraj objektoj: mi sentas agrablan odoron; oni sentas neniun bloveton de l' vento; ĉiuj internaciaj organizaĵoj sentas tute klare la lingvajn barojn.

2.

Konscii pri io, kion oni ne precize imagas aŭ konceptas: vi ĉiuj sentas, ke la verda standardo estas io pli ol simpla signo de lingvo^Z; ni sentas nin kiel samgentanoj^Z.

3.

Ricevi agrablan aŭ malagrablan korpan aŭ spiritan impreson: ili batis min, sed mi ne sentis^Z; senti doloron, suferon, turmenton, ĝuon, volupton. senti ĝojon, plezuron, feliĉon, enuon, ĝenon, kordoloron; senti la bezonon de io^Z; eksenti timon^B; senti sin bonege^Z, senti kvazaŭ hejme; li sentis sin tiel malfeliĉa, ke li malbenis la tagon, en kiu li estis naskita [2]; vi sentigis al via popolo pezan sorton^Z.

senta

Rilata al la sentoj: vidado kaj aŭdado ĉiam estis rigardataj de la homo kiel la plej gravaj sentaj kapabloj [3]. senta esprimo.

sento

1.

Kapablo senti korpe aŭ morale; sentokapablo ĝenerala: Esperanto estas filo ne de logika spirito, sed de agema sento.

2.

Agrabla aŭ malagrabla stato de la konscio, estigita de fizikaj kaŭzoj doloro, ĝuo, plezuro, sufero, volupto

3.

Agrabla aŭ malagrabla stato de la konscio, estigita de nemateriaj moralaj kaŭzoj (ĝojo, malĝojo, enuo, moko, honto, fiereco, surprizo, timo, bedaŭro, admiro, amo, malamo ktp.); sentimento 1: maldolĉa sento de neplenumita espero^Z; li deziris komuniki al ĉiuj la sentojn, kiuj plenigis lian animon; tiam strangaj sentoj enigas nian animon; liaj sentoj elŝprucas en lia parolmaniero; li estas tre sinretena en la esprimo de siaj sentoj; iliaj paroloj estas kontraŭaj al iliaj propraj sentoj^Z afekcio, emocio, vibri

4.

Ama aŭ malama inklino al iu; korsento: esprimi al iu la sentojn, kiujn oni havas por li^Z koro ², pasio, simpatio

sentaĵo

sentumaĵo li asertis, ke tio estis la plej terura nokto de lia vivo; por la plej granda sumo da mono li ne volus ankoraŭ unu fojon havi tian sentaĵon [4].

sentebla

Sufiĉe intensa, klara por esti sentata: atako kontraŭ la elektronikaj ŝaltcentraloj de ŝtato efikas multe pli dramajn kaj pli longe senteblajn rezultojn [5].

senteble

Sufiĉe intense, rapide por ke oni rimarku: ŝajnas al mi, ke dum la nuna jarcento senteble komenciĝis kriza dekadenco de la angla lingvo [6].

sentema

Facile impresebla: tiuj misteraj sonoj, ne aŭdeblaj por la orelo, estas senteblaj por ĉiu animo sentema^Z.

sentemo

Emo sperti situaciojn kun sentoj, emocioj: eĉ viktorianoj – neniel notindaj pro sia sentemo – postulis, ke tia nehumana, sendigna enkarcerigo ĉesu [7].

sentigi

Kaŭzi al iu senton: la ruĝeta sunlumo sur brunaj trunkoj kaj verdaj branĉoj sentigis la vesperiĝon [8].

sentiĝi

Iĝi rimarkebla, sentebla al homa konscio: en iliaj okuloj sentiĝis decidemo kaj certeco pri la estonto [9]; elirante el la klubejo, li sentiĝis kontenta [10]; Johano sentiĝis nelerte, senhelpe [11].

sentilo

1.

Aranĝaĵo transformanta fizikan grandon en aparate aŭ komputile trakteblan signalon: la sentiloj de roboto; la printila bloko posedas sentilon testantan, ĉu finiĝis la paperfolio; senta forto; lumsentilo. sensilo indikilo

2.

Nervaj ĉeloj kies funkcio estas reagi al ekstera efiko per signalo transmetata al la centra nervosistemo.

sentumo

Ĉiu el la kvin sentorganoj, per kiuj la konscio ricevas la efikon de la eksteraj fenomenoj. senso

sentumaĵo

Elementa konscia fenomeno senpere kaŭzata de ia modifo en iu sentumo. sensacio ², sentaĵo

antaŭsenti

Havi intuan, malklaran ideon pri estontaĵo: mi antaŭsentis, ke vi hodiaŭ vespere venos [12]; post horo li estos en la vilaĝo kaj jam antaŭsentis la plezuron de la ripozo [13]. antaŭvidi, prognozi, supozi

kunsenti

Senti akorde kun alia persono: mi kunsentas kun vi en viaj afliktoj [14]; ili verkis libron pri siaj lingvistikaj esploroj, esperante ke ni kunsentos ilian fasciniĝon pri lingva tempoekskurso [15]. konsenti

kunsento

Sentado akorda kun tiu de alia persono: ili manĝis kun li en lia domo, kaj esprimis al li sian kunsenton, kaj konsolis lin [16]. simpatio

kunsentemo

Kapablo diveni kaj proprigi sentojn de aliaj homoj: kompatemo kaj kunsentemo estas pli humanaj ol senanima ... ignorado [17]. intuicio

lingvosento

Intuo de parolanto pri la ĝusteco, konveneco de parolmaniero: ĉar ĉiuj menciitaj formoj estas bona Esperanto, oni uzu ilin laŭ sia lingvosento [18].

nesenteble

Tiom malforte, diskrete aŭ grade, ke oni apenaŭ sentas: aŭgusto forpasis nesenteble [19].

samsenteco

Stato de personoj same sentantaj. akordo

sensenta

Ne havanta senton, indiferenta, morna:

a)

Ne havanta senton emocian aŭ animan: ĉu la multaj zorgoj jam faris ŝin sensenta kaj pri doloro kaj pri ĝojo? [20].

b)

Ne havanta senton korpan: miaj fingroj estis sensentaj, kaj mia nazo gutis pro la malvarmo [21].

sensenteco

Foresto de sentoj animaj aŭ korpaj: multaj eĉ riproĉas al li la severecon de lia karaktero kaj vidas en ĝi signon de fiereco aŭ de sensenteco [22].

sensentigi

Senigi momente aŭ daŭre je sentopovo: pliparton de tiuj homoj regis unu penso ..., kiu jam dum la vivo sensentigis ilin al ĉio, kio okazis ĉirkaŭ ili [23].